IGF1-LR3 1mg

IGF-1 LR3 jest polipeptydem aminokwasu, który składa się z łańcucha 83 aminokwasów. Ma strukturę cząsteczkową C990H1528N262O300S7 i zawiera masę cząsteczkową 9200. Jest znany pod nazwą Long R3 IGF-1, a czasami można go pomylić z podobnym peptydem znanym jako długi R2 IFG-1, ponieważ posiada on podobną budowę cząsteczkową i właściwości strukturalne.

Według badań naukowych opartych na badanych zwierzętach, stwierdzono że ogólnie funkcjonalność IGF-1 LR3 jest przede wszystkim związana z oddziaływaniem na organy wewnętrzne:

    Trzustka - to narząd gruczołowy, z kluczowym elementem układu hormonalnego,odgrywa istotną rolę w produkcji hormonów, które odnoszą się do ogólnej funkcjonalności.
    Wątroba - to ważny organ który głównie odpowiedzialny jest za procesy detoksykacji, trawienie, i syntezę białek.

Związek IGF-1 LR3 jest aktywowany z trzustki i związany jest wyłącznie z produkcją insuliny; hormon peptydowy który jest odpowiedzialny za komórki, które znajdują się w wątrobie, mięśniach szkieletowych i tkance tłuszczowej. IGF-1 LR3 ułatwia ten proces poprzez działanie insuliny przez przyspieszenie transportu.

Dlatego, że IGF-1 LR3 może promować zwiększony poziom transportowy jest tak efektywne z współpracy z wątrobą; W szczególności związek z IGF-1; peptyd, który jest znany także jako czynnik wzrostu I insulinopodobnego.

Według badań naukowych, które opierają się na badaniu zwierząt, wykazano, że IGF-1 ma zdolność na przedłużenie okresu półtrwania. Ten ulepszony proces obejmuje zwiększoną syntezę białkek i RNA ,ulepsza transport glukozy i aminokwasów do komórki i zmniejsza degradacje białka.

Te podwyższone procesy doprowadziły do wniosku że są trzy główne korzyści teoretyczne w stosunku do IGF-1 LR3 z ogólną funkcjonalnością.

Pierwszą korzyścią jest zwiększony poziom retencji mięśni wśród badanych zwierząt. Badania wskazują na zdolność peptydu do wydłużenia okresu półtrwania IGF-1 jako przyczyny tej teorii.

Zdolność LR3 IGF-1, aby wydłużyć okres półtrwania IGF-1 doprowadziło również do teorii, że peptyd ten może odgrywać zasadniczą rolę, pozwalając na odzyskanie sprawności po urazie i przyspieszenia tempa regeneracji. Powodem tej teorii jest to, że IGF-1 i jego procesy mogą prowadzić do zwiększonego poziomu funkcji naprawczych mięśni i tkanki w przypadku obiektu jakim jest badane zwierzęcia.

Trzecia korzyść , która została do omówienia,dotyczy możliwej zdolności LR3 IGF-1 do zwiększenia wytrzymałości. Ponieważ peptyd ten wykazywał zdolność do promowania syntezy białka, ponieważ hamuje degradację białek, uważa się, że może to pozwolić na zwiększenie wydajności mięśniowej przed procesem zmęczenia.